เพชรKohinoor Diamond

คำสาบของเพชรเชื้อพระวงค์ เพชรKohinoor Diamondที่ได้เป็นสมบัติของราชวงศ์มันวะในชมพูทวีปยุคราวต้นคริสต์ศตวรรษที่14เชื่อว่าเดินที่เพชรนั้นเคยถูกประดับอยู่ที่พระเทวะรูปพระกฤษณะก่อนที่จะถูกโจนระกรรมและขายผ่านมือมาจนตกเป็นของราชวงศ์มันวะในที่สุดเพชรKohinoor Diamondเป็นอัญมณีที่พิเศษไปกว่าอัญมณีอื่นๆเนื่องจากบันดาผู้ที่เป็นกษัตริย์ผู้ที่มีอำนาจต่างก็ได้มีความเชื่อกันว่าKohinoor Diamondนั้นจะช่วยให้บารมีให้แก่ผู้ใดที่หากได้มีการครอบครองแต่ในขณะเดียวกันเจ้าของก็มีพันทะผู้ที่รักษาอำนาจบารมีที่ได้มาให้กับตัวเอง

ให้สมกับเป็นผู้ที่จะได้ครอบครองเพชรเม็ดนี้ต่อไปด้วยมิฉนั้นแล้วเพชรจะหาทางที่จะนำภาตนเองสู่มือของคนที่สามารถที่จะคู่ควรกว่าไม่ว่าช้าก็เร็วKohinoor Diamondได้เป็นสมบัติที่สำคัญที่ได้สืบทอดมาเป็นของราชวงศ์มันวะจนในกระทั่งทางมุสลิมจากทางตะวันตกเฉียงเหนือสามารถที่บุกเข้ามาเพื่อที่จะเอาชนะบรรดาเจ้าผู้ครองแขวงเดิมและสถานปันนาราชวงศ์โมกุลปกครองอานาเขตเพชรKohinoor Diamondมันก็เลยตกไปเป็นของจักรพรรดิบาบูร์ของราชวงศ์โมกุลจากนั้นเพชรก็ได้ถูกส่งต่อไปเป็นทอดๆในฐานะสมบัติของราชวงศ์ไปจนถึงShah Jahan เป็นผู้ที่สร้าง

ทัชมาฮาลอนุสรณ์แห่งความรักที่ยิ่งใหญ่จนมาถึงในช่วงที่ราชวงศ์โมกุลได้เริ่มเสื่อมอำนาจลงราวๆปี1739กษัตริย์นาดีซาแห่งเปอร์เซียก็ได้ลุกรานเข้ามาภายในเขตชมพูทวีปโค้นอำนาจเดิมลงและได้ปล้อกระดมสมบัติในคลังมากมายเอาไปอย่างมหาสารมากมายรวมไปถึงเพชรโกอีณูฮาวายอีกด้วยแต่อย่างไรก็ตามอีกเพียงแค่8ปีถัดมากษัตริย์มานาดีซาก็ได้ถูกรอบฆ่ารัชทายาทของนาดีซาก็ได้รับสืบทอดเพชรราชวงศ์เป็นการต่อมาจนมาถึงนสมัยของพระเจ้าชูทาคาน

ซึ่งก็ได้เกิความวุ่นวายขึ้นในรัฐสำนักของเปอร์เซียพระองค์กับพระชายาก็ทรงจะต้องหลีกกภัยไปที่ประเทสอินเดียจึงได้ทำให้เพชรKohinoor Diamondก็ได้กลับมายังที่แผ่นดินกำเนิดอีกครั้งและในขณะนั้นในกษัตริย์ของประเทศอินเดียวคือพระเจ้านนริศสิงเมื่อทรงได้ข่าวถึงเพชรKohinoor Diamondก็ได้ทำทุกๆวิถีทางเพื่อที่จะทำให้ได้เพชรดังกล่าวนั้นมาและจนในที่สุดแล้วพระองค์ก็ทรงได้สมดังพระประสงค์ในปีประมาณ1813และยังทรงสั่งให้ช่างผู้ที่มีฝีมือนำเพชรไปเจียระไนเพื่อนำเอาไปเป็นประดับเป็นกำไรข้อมือเพื่อที่จะได้สวมใส่ติดพระองค์ตลอดเวลา

หลังจากที่พระเจ้านนริศสิงสิ้นพระชนม์โลกก็ได้เข้าสู้ในช่วงจักรวรรดินิยมอินเดียเองก็ยังหนีไม่พ้นก็ยังต้องเสียดินแดนเอกราชไปให้แก่ประเทศอังกฤษและจำต้องส่งมอบเพชรKohinoor Diamondให้เป็นเครื่องราชบันนาการถวายแด่สมเด็จพระนางเจ้าวิคตอเรียเมื่อในปี1850