ทำความเข้าใจอนุสรณ์สถานสงคราม เราจะให้รูปแบบการสู้รบในต่างประเทศได้อย่างไร ในปี ค.ศ. 1918 โลกส่วนใหญ่ยังอยู่ในความทุกข์ระทมของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ระลึกถึงความขัดแย้ง ซึ่งเป็นความขัดแย้งที่ใหญ่ที่สุดและอันตรายที่สุดที่โลกเคยพบเห็นมาจนถึงปัจจุบัน และถึงกระนั้น ปี 1918 ยังเป็นปีที่อนุสรณ์สถานสงครามแห่งแรกของสหรัฐฯ

ถูกสร้างขึ้นในเขตชนบททางตอนใต้ของรัฐวอชิงตัน ริมฝั่งที่สูงชันของแม่น้ำโคลัมเบีย ที่นี่ ผู้ประกอบการรถไฟ Sam Hill ตัดสินใจที่จะสร้างสโตนเฮนจ์ขึ้นใหม่เพื่อเป็นอนุสรณ์สถานเพื่อระลึกถึงชายหนุ่มในท้องถิ่นสิบสี่คนที่เพิ่งถูกสังหารในต่างประเทศ

สภาพแวดล้อมที่น่าทึ่งของอนุสรณ์สถานสโตนเฮนจ์ทำให้พื้นที่แห่งนี้ดูอึมครึม เมื่อฮิลล์ขอความช่วยเหลือจากนักดาราศาสตร์ท้องถิ่นในการออกแบบการสร้างสโตนเฮนจ์ขึ้นมาใหม่ เขาอย่างผิดๆ เชื่อว่าโครงสร้างยุคหินใหม่ทางตอนใต้ของอังกฤษเป็นสถานที่แห่งการสังเวยมนุษย์ ทำให้เป็นบทกวีที่เหมาะสมและเป็นบทกวีแก่คนในท้องถิ่นที่มี เสียชีวิตในสงคราม

โครงการอันเป็นเอกลักษณ์ของ Hill มุ่งที่จะเชื่อมโยงเหตุการณ์สมัยใหม่ในยุโรปกับผลกระทบที่มีต่อแผ่นดินอเมริกา ในขณะที่ใช้การออกแบบทางประวัติศาสตร์และพิธีกรรมแบบอย่าง อนุสาวรีย์นี้มีความคล้ายคลึงกันมากกับความพยายามในอนุสรณ์สถานสงครามของอเมริกาในภายหลังว่าต้องการให้ผู้เยี่ยมชมใช้เวลาไตร่ตรองอย่างไร

สโตนเฮนจ์สมัยใหม่นี้ดูเหมือนจะไม่ได้เชื่อมโยงกับสงครามโลกครั้งที่หนึ่งทันที แต่เช่นเดียวกับอนุสรณ์สถานอื่นๆ ของอเมริกาที่ตามมา ขนาด ที่ตั้ง และการพึ่งพาการมีส่วนร่วมของผู้ชมทำให้เกิดประสบการณ์ความทรงจำอันทรงพลัง

อนุสาวรีย์คืออะไร? เป็นสิ่งเดียวกับอนุสรณ์สถานหรือไม่? เราอาจคิดว่าอนุสาวรีย์เป็นสิ่งที่เข้าถึงได้ซึ่งเราสามารถโต้ตอบในลักษณะที่เหมาะสมกับความต้องการของเราในการประมวลผลเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจในอดีต อนุสาวรีย์มีพลังสัญลักษณ์ทั้งในระดับบุคคลและระดับกลุ่ม น้อยกว่าสำหรับสิ่งที่ดูเหมือนและมากกว่าสำหรับเหตุการณ์ ผู้คน และแนวคิดที่ย่อมาจาก อนุสาวรีย์เป็นพาหนะที่จับต้องได้ซึ่งเราสามารถชี้นำความพยายามในความทรงจำของเราได้

การตอบสนองอย่างเป็นทางการของอเมริกาต่อผลกระทบต่อมนุษย์จากสงครามนั้นช้าเมื่อเทียบกับการริเริ่มในท้องถิ่นและความพยายามของยุโรปในการให้เกียรติผู้ตาย ดังนั้น ชุมชนชาวอเมริกันแต่ละแห่งจึงได้เจรจาอย่างรวดเร็วถึงวิธีการให้เกียรติครอบครัวและเพื่อนฝูงของพวกเขา

โดยตระหนักว่าบ่อยครั้งที่ความต้องการเร่งด่วนของพวกเขาต้องหลีกเลี่ยงความพยายามของทางการ หลังจากอนุสรณ์สถานสโตนเฮนจ์ อนุสรณ์สถานที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งของอเมริกาเป็นผลมาจากการริเริ่มระดับรากหญ้าในช่วงต้นทศวรรษ 1920 ในเมืองแคนซัสซิตี้ รัฐมิสซูรี

เมืองนี้สูญเสียพลเมืองไป 441 คนในสงคราม ชุมชนเลือกที่จะให้เกียรติพวกเขาด้วยโครงสร้างเสาหินขนาดใหญ่ที่ชวนให้นึกถึงตึกระฟ้าที่ไม่มีจุดประสงค์ที่เป็นประโยชน์ ไม่เหมือนกับอนุสาวรีย์สโตนเฮนจ์ที่เป็นส่วนตัวและโดดเดี่ยวในรัฐวอชิงตัน อนุสรณ์สถานเสรีภาพเป็นผลมาจากความพยายามของคนในท้องถิ่นจำนวนมาก และเป็นการแสดงท่าทางสาธารณะที่มีรายละเอียดสูงซึ่งอ้างว่าเป็นสถานที่ที่โดดเด่นในใจกลางเมือง

สนับสนุนโดย.    สล็อตpgใหม่ล่าสุด