Johann Sebastian Bach เป็นหนึ่งในนักประพันธ์เพลงที่โดดเด่นที่สุดของต้นศตวรรษที่สิบแปด มีความเกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับความสูงของยุคบาโรก โพลีโฟนีที่สลับซับซ้อนและความซับซ้อนที่กลมกลืนกันยังคงกำหนดลักษณะเฉพาะของสไตล์ของเขาแม้ในช่วงสุดท้ายของชีวิต ลักษณะที่บางครั้งเป็นเรื่องของการวิพากษ์วิจารณ์จากโคตรของเขาเอง
อย่างไรก็ตาม แม้ว่า Bach จะยังคงยึดมั่นในสำนวนในอดีตอย่างแน่นหนาในช่วงที่เกิดสไตล์ Galant ผลงานจากอาชีพนัก Bach และสไตล์ Galant ประพันธ์เพลงระดับกลางถึงปลายแนะนำว่าเขาทั้งมีความสามารถและเต็มใจที่จะนำองค์ประกอบของแฟชั่นใหม่มาใช้ในการคัดเลือก องค์ประกอบ ตัวอย่างของการรวมกลุ่มนี้เกิดขึ้นในคอนแชร์โต แนค อิตาลีนีสเชน กุสโต (Concerto in the Italian taste”) ที่โด่งดังของเขา หรือที่รู้จักกันในนามคอนแชร์โต้ของอิตาลี BWV 971 ตีพิมพ์ในปี 1735 เป็นส่วนแรกของ Clavier-ÜbungII เป็นส่วนหนึ่งของ Bach
งานที่ทำมากที่สุดสำหรับฮาร์ปซิคอร์ดแบบใช้มือคู่ เอกสารนี้นำเสนอการตรวจสอบชิ้นงานผ่านเลนส์ของลักษณะกาแลนท์ วิเคราะห์การรวมลักษณะสำคัญจากรูปแบบการพัฒนานี้
การตรวจสอบดังกล่าวมีบริบทเป็นบริบทด้วยการอภิปรายเกี่ยวกับภูมิหลังทางประวัติศาสตร์โดยรอบงาน การสำรวจแนวโน้มทางศิลปะที่วิวัฒนาการตลอดจนทัศนคติในศตวรรษที่สิบแปดเกี่ยวกับ J. S. Bach วาทกรรมวิจารณ์ร่วมสมัย และแฟชั่นทางดนตรีที่ “ใหม่กว่า” จากการสำรวจเหล่านี้ บาคจะแสดงให้เห็นในฐานะนักแต่งเพลงที่แม้ว่าโดยทั่วไปจะเชื่อมโยงกับค่านิยมแบบอนุรักษ์นิยม แต่ก็มีความตระหนักและเปิดกว้างต่อคุณสมบัติโวหารสมัยใหม่เมื่อต้องการ
ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่ออ้างถึงการเคลื่อนไหวในศตวรรษที่สิบแปดในศิลปะดนตรี คำว่า “galant” มีต้นกำเนิดมาจากภาษาฝรั่งเศส ในช่วงทศวรรษที่ 1700 คำนี้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ “มารยาทแบบฝรั่งเศส” โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “การเน้นย้ำถึงความสง่างามทางสังคมหรือความรักใคร่”1 Contemporaries of Bach และไม่เพียง แต่นักประวัติศาสตร์สมัยใหม่เท่านั้น – คุ้นเคยกับการใช้ “galant” เป็นอย่างดี ในการอ้างอิงถึงอาณาจักรดนตรี แนวปฏิบัตินี้ตรงกันข้ามกับการกำหนดคำว่า “บาร็อค” หรือ “คลาสสิก” ที่ใช้กับดนตรีจากช่วงทศวรรษ 1700 ซึ่งเป็นระบบการตั้งชื่อที่ได้รับความนิยมในศตวรรษที่สิบเก้าและยี่สิบและใช้ในการหวนกลับสำหรับยุคนั้น ๆ
อย่างไรก็ตาม การใช้คำเหล่านี้เพื่อ พัฒนาการด้านดนตรีทั่วไปในช่วงปี ค.ศ. 1720 ถึง ค.ศ. 1780 แสดงให้เห็นความง่ายเกินจริง การแบ่งส่วนความลื่นไหลของโวหารที่พบตลอดหลายทศวรรษเหล่านี้ ดังที่ Robert Gjerdingen เปรียบเสมือน “การเรียกดนตรีของนักดนตรีผู้ยิ่งใหญ่ในยุคพรี-คลาสสิกนั้นไม่สดใสไปกว่าการเรียกจอร์จ เกิร์ชวิน พรี-ร็อก หรือ เอลวิส เพรสลีย์ พรี-ฮิปฮอป” ดังนั้น การสำรวจสไตล์กาแลนท์จึงทำให้ มีบทบาทสำคัญในการทำความเข้าใจฉากดนตรีในช่วงกลางศตวรรษที่สิบแปดที่มีชีวิตชีวา ซึ่งรวมถึงบุคคลที่มีชื่อเสียง เช่น Johann Christian Bach (“London Bach”), Giovanni Battista Sammartini และ Johann Adolph Hasse
สนับสนุนโดย. ยู ฟ่า สล็อต อันดับ 1
